Showing all 2 results
درخت انجیر با نام علمی Ficus carica یکی از قدیمیترین درختان میوهدار شناخته شده توسط بشر است که هم به لحاظ ارزش غذایی و هم اهمیت اقتصادی، جایگاه ویژهای در کشاورزی دارد. این درخت مقاوم با میوههای شیرین و گوشتی، نه تنها به عنوان یک محصول باغی ارزشمند، بلکه به عنوان عنصری تزئینی در فضای سبز نیز کاربرد دارد.
۱. انجیر معمولی (تکبارده)
این نوع انجیر که به “انجیر تابستانه” معروف است، سالانه یک بار در تابستان میوه میدهد. ارقامی مانند انجیر سبز قزوین و انجیر سیاه در این گروه قرار میگیرند. میوههای این نوع درشت و بسیار شیرین هستند و معمولاً برای تازهخوری و خشک کردن استفاده میشوند.
۲. انجیر دو بارده (بهاره و پاییزه)
برخی ارقام انجیر مانند انجیر استهبان و انجیر کوهپایه، توانایی تولید دو بار میوه در سال را دارند. محصول بهاره که به “انجیر گل” معروف است، معمولاً ریزتر بوده و محصول پاییزه درشتتر و بازارپسندتر است.
۳. انجیر خودبارور و دگربارور
اکثر ارقام انجیر خودبارور هستند، اما برخی گونهها مانند انجیر سان پدرو نیاز به گردهافشانی دارند. این ویژگی در انتخاب نهال برای مناطق مختلف بسیار حائز اهمیت است.
مقاومت بالا:
نهال انجیر به خشکی مقاوم است و در خاکهای فقیر نیز رشد میکند. برخی ارقام مانند انجیر دیم استهبان قادرند با حداقل آب به حیات خود ادامه دهند.
سرعت رشد:
درخت انجیر رشد نسبتاً سریعی دارد و معمولاً از سال دوم یا سوم شروع به باردهی میکند.
انعطافپذیری اقلیمی:
این درخت در گستره وسیعی از شرایط آب و هوایی از مناطق نیمهخشک تا معتدل قابلیت کشت دارد.
۱. برای مناطق گرم و خشک: ارقامی مانند انجیر استهبان یا انجیر سیاه
۲. برای مناطق معتدل: انجیر سبز قزوین یا انجیر گلابی
۳. برای کشت تجاری: ارقام پربازده مانند انجیر کالیفرنیا
۴. برای باغچههای خانگی: ارقام پاکوتاه مانند انجیر لیسیان
نکته طلایی: هنگام خرید نهال انجیر به سلامت ریشه، عدم وجود آفات و اصالت رقم توجه ویژهای داشته باشید. نهالهای گلدانی معمولاً سازگاری بهتری پس از انتقال نشان میدهند.
کاشت نهال انجیر نه تنها سرمایهگذاری اقتصادی هوشمندانهای است، بلکه هدیهای ماندگار برای نسلهای آینده محسوب میشود. با انتخاب رقم مناسب و رعایت اصول اولیه کاشت، میتوانید از محصولی обиاده و باکیفیت بهرهمند شوید.
هنوز حساب کاربری ندارید؟
ایجاد یک حساب کاربری؟